Le ridicule ne tue pas

CAF aanvragen. Zo makkelijk is dat nog niet. Al in februari leverde ik een dossier in met daarin alles wat er op de lijst stond, met zelfs een geboorteakte (ja oké hoor Frankrijk, kei logisch allemaal). Dat zou toch goed moeten gaan, denk je dan. Maar nee. Je bent in Zuid-Frankrijk. Ik heb ondertussen nog steeds geen huursubsidie ontvangen, dus vandaag ging ik maar even langs het kantoor. Daar bleek dat ze nog een attestation d'assurance maladie misten. Goh hé bedankt voor het mailtje man! NOT. De mevrouw achter de balie zei dat ik dat gewoon kon mailen en daarna zou ik dan eindelijk CAF ontvangen. Dus ik naar huis, blij dat ik binnenkort eindelijk huursubsidie zou krijgen (voor de laatste maand, fijn fijn fijn). Het emailadres zou ik op de website kunnen vinden. Maar, once again: NOT! Alleen een contactformulier, waar je GEEN BIJLAGE AAN KUNT TOEVOEGEN!!@%$&$#^&#@@!!! U begrijpt mijn frustratie. En uiteraard was het kantoor inmiddels dicht en kon ik niet snel even bellen. Nadat ik 10 minuten onafgebroken op de Franse bureaucratie heb gescholden heb ik maar besloten ze maandagochtend even te bellen, voordat ik in de trein spring (en niet ervoor). 

Gelukkig was het vandaag wel weer mooi weer, nadat we vanaf maandag onze JAS aanmoesten. Wat krijgen we nou?!

De maand mei was echt op en top genieten (op dat tentamen na dan..). Nu had ook de rest vakantie en waren Sophie en ik niet meer de enigen die tijd hadden om wat te doen. Met ongeveer iedereen hebben we gechilld op het strand, famous apéro'tjes gedaan in de keuken van de Cité U Colombière, Julie's 1000-foto-challenge proberen te volbrengen (bijna!!) maar helaas ook al afscheid genomen van een paar Erasmusstudenten.. :( Annika was de eerste die weer naar huis (Finland) vertrok. Woensdag ging Julie weer naar België toe (dat was echt niet leuk..), maar niet voordat we haar Erasmustijd nog onvergetelijker hadden gemaakt aan de Côte d'Azur. Met een flinke groep hebben we een reis gemaakt langs Monaco, Cannes (het filmfestival niet overgeslagen! Hi there Ryan Reynolds!) en Nice. Zondag zie ik Krisja voor het laatst in Montpellier. Dan moet ik het nog een maand volhouden zonder mijn lieve Vlaamse frietjes hier! 

Het weekend aan de Côte d'Azur was echt ge-wel-dig!! Het was zelfs zo leuk dat ik op maandag en dinsdag tot 14h 's middags heb geslapen, want dat heb ik daar niet veel gedaan. Het is zo ontzettend mooi daar (kan de Languedoc hier nog wat van leren..) en de groep waarmee we waren was ook zoooo leuk! Leuke mensen, lekker weer, veel eten, leuke dingen en palmbomen everywhere, wat wil een mens nog meer? Het programma was wel een beetje door de war gegooid. 's Ochtends en tussendoor zaten we vaak een uur buiten te wachten totdat alle Italianen en Spanjaarden eens arriveerden. "Nous avons les Italiens? Mooi, dan zijn we vast compleet!"

We hebben woensdag en donderdagavond de gezelligheid doorgezet met een girls-night in Krisja's appartement. Dit weekend komen Mirjam en de kids deze kant op om mij te bezoeken in Montpellier. De komende twee weken zal ik niet zo veel in Montpellier te vinden zijn. Het grote avontuur begint op maandag met Barcelona. Helemaal toute seule neem ik de trein voor een 4 dagen durend backpack-light-adventure. Leek me wel een aardige test voor als ik het ooit 4 maanden alleen in Argentinië wil volhouden. Op donderdagavond kom ik als het goed is weer terug. Ik hoorde ergens geluiden over paragliden op vrijdag, en dat is natuurlijk iets wat ik ook echt niet mag missen! Waar en met wie weet ik dus niet, maar on verra, on verra. Die zaterdagochtend erop vertrek ik dan met mijn lieve Deense vriendinnetjes naar de Atlantische kust om een weekje te surfen in Seignosse. We hebben op goed geluk een mobile home weten te reserveren en ook het surfen zelf lijkt geregeld. Daar kijk ik al zo lang naar uit!! Hoe we er komen is nog de vraag. De dichtsbijzijnde trein stopt in Bayonne, nog zo'n 30km bij Seignosse vandaan. Bussen rijden volgens de website alleen in juli en augustus. Wordt weer even spannend. 

Anticlimax van deze maand was een stom testje dat ik al SOGgend op internet had gemaakt. "Wat is de ideale stad voor jou om in te leven?", zoiets. Negen vragen verder had je dan de (volgende Erasmus-)bestemming van je dromen. Vol spanning staarde ik naar mijn scherm toen de uitslag-pagina laadde, die zei dat ik maar eens een tijdje moest gaan wonen in.... Amsterdam. Jawel. Nou, snel terug naar het koude kikkerlandje en Hup Ajax dan maar. 

Nu stop ik er weer mee want ik moet een wesp uit mijn kamer jagen. Anders jaagt 'ie mij eruit. Bisous! x